نماینده فروش دارویی یا Pharmaceutical sales Representative کسی است که اطلاعات لازم درباره دارو را به داروسازان و همچنین پزشکان و سایر اعضای کادر درمان باید بتواند ارائه کند. به این افراد به طور مختصرشده فارمارپ میگویند.
فارمارپ باید از اطلاعات علمی درباره بیماری و درمان و دارو اطلاعات خوبی داشته باشد. این در حالی است که دانش داروسازی و پزشکی با سرعت سرسام آوری رو به جلو حرکت میکند. نباید فراموش کرد که فارمارپها نماینده فروش هستند. بنابراین در کنار دانشهای دیگری که ذکر شد باید از تکنیکهای فروش به قدر کافی بدانند. مهارت آنها در به کار بستن این تکنیکها مکمل دانش داروسازی و پزشکی آنها خواهد بود.
نخستین قدم، تعیین محدوده جغرافیایی است. فروش محصول دارویی در این منطقه جغرافیایی بر عهده فارمارپ است. فارمارپ به داروخانهها و در بیشتر موارد، به پزشکان مرتبط با داروخانهها مراجعه میکند. آنها را نسبت به محصول دارویی ترغیب و علاقمند میکند. در نهایت با چند بار مراجعه بسیاری از آنها به مشتریان واقعی بدل میشوند. علاوه بر مهارتهای فروش، تحقیقات بازار یکی از نیازهای اصلی هر فارمارپ تلقی میشود. او باید الگوی نسخهنویسی پزشکان محدوده خود را بداند و هر گونه تغییر در آن را شناسایی کند.
یک فارمارپ مجرب میتواند در منطقه خود با اطلاعاتی که دارد تخمین خوبی از استقبال پزشکان و داروخانهها از یک داروی جدید را به شرکت ارائه دهد. فارمارپ باید برای توسعه دانش و مهارت خودش هم برنامه مدونی داشته باشد. سمینارها و گردهماییهای علمی، دورههای آموزشی سازمانی یا خارج از سازمان در افزایش توانمندیهای یک فارمارپ نقش مهمی ایفا مینماید. به عبارت دیگر، شغل یک فارمارپ یاد دادن و یاد گرفتن مداوم است.
در برخی از شرکتهای دارویی و آرایشی و بهداشتی، مسئولیت قرار دادن مشاور در داروخانه یا گالری مربوطه با فارمارپها است. عموما به دلیل آشنایی که با پزشک، یا صاحب جایگاه فروش مربوطه دارند، توصیه فارمارپها برای استقرار نیروی فروش، در این جایگاهها، قابل استنادتر از نظر مدیران فروش یا مدیران شعب مربوطه است. این نمایندگان، الزاما یا صرفا فروشنده نیستند. فارمارپها به نوعی نوک پیکان یا خط حمله فروش و جایگاهگیری در داروخانهها یا گالریها محسوب میشوند. این کارشناسان، عموما دورههای فروش، ویژوال مرچندایزینگ و محصولشناسی را در شرکتهای خود یا سایر مبادی آموزشی، فرا گرفته و ارائه توضیحات یا راهکارهای فروش را نیز بر عهده دارند.
رفتوآمد فارمارپ باید توسط شرکت دارویی تسهیل و تامین شود. روشهای سازمانها برای این امر متفاوت است. برخی شرکتهای دارویی ماشین و راننده در اختیار فارمارپ میگذارند. بعضی شرکتها هزینه رفت و آمد را به او پرداخت میکنند. کسانی که عاشق سفر هستند، از این حرفه بسیار استقبال میکنند. فارمارپ به طور معمول مبلغی به عنوان تنخواه در اختیار دارد که هزینههای حین سفر را از آن محل تامین مینماید. برخی از شرکتها هزینه دورههای آموزشی لازم برای فارمارپ را در خارج از سازمان پرداخت میکنند. علاوه بر پورسانت، بر اساس نحوه عملکرد هر فارمارپ ممکن است در هر فصل یا نیم سال، پاداش هم به او پرداخت شود.
یک فارمارپ باید به توافق برسد که بیشتر درآمد او به صورت پورسانتی از فروش تامین شود. بدین تریتب، درآمد فارمارپ به فروش خودش وابسته خواهد بود.
حتما تاکنون متوجه شدهاید که فارمارپ بیشتر وقت کارش را در خیابان و بین مراکز، داروخانهها و مطبهای منطقه خود میگذراند. شاید لازم باشد برای سرزدن به نقاط دورتر به سفر برود. اگر شغلی دوست دارید که با نشستن در دفتر یا خانه به انجام میرسد، به این شغل اصلا فکر هم نکنید.
فارمارپ یک کارمند مستقل محسوب میشود. او آزادی زیادی دارد که برنامه ساعتی کار خود را تنظیم کند. به طور کلی، درست این است که بیشتر درآمد یک فارمارپ از محل پورسانت فروش به دست بیاید. بدین ترتیب او ناچار خواهد بود برای دریافتی بیشتر، وقت کافی برای فروش محصول دارویی اختصاص دهد. فارمارپ گاهی مجبور است غروب یا آخر هفته را در گردهمایی با مشتریان یا شرکت در سمینارها بگذراند.
اگر فارمارپ در حد کارشناسی یکی از رشتههای علوم تجربی اطلاعات علمی داشته باشد، زمینه موفقیت برای او فراهم است. در غیر این صورت بهتر است در زمینه زیستشناسی و شیمی اطلاعات خود را افزایش دهد. دانش آموختگان رشتههای وابسته به پزشکی، داروسازی یا دامپزشکی در این زمینه عملکرد بهتری خواهند داشت.
یک فارمارپ باید خصوصیات زیر را برای کامیابی بیشتر در خود پرورش دهد:
-کنجکاوی
-یادگیری علمی
-ارتباطات انسانی قوی و ترغیبکننده
-دارای قدرت اعتمادسازی
-شکیبا و دارای پشتکار زیاد
-نداشتن سماجت آزاردهنده
دوره های مدیریت میتواند به موفقیت بیشتر فارمارپ کمک کند. همچنین فارمارپ نباید دورههای داروسازی یا پزشکی که برای یک محصول یا بیماری برگزار میشود را از دست بدهد. اگر فارمارپها در یادگیری موفق عمل کنند، میتوانند به پست سوپروایزر فروش دست یابند. در این صورت بیشتر از این که لازم باشد به ویزیت داروخانه و پزشک بروند، باید در دفتر شرکت به برنامهریزی رونمایی محصولات و گردهماییها، برنامهریزی اجرای کمپینهای تبلیغاتی و آموزش و هدایت فارمارپهای تازه کار بپردازند.
دورههای فن سخن، زبان بدن، مذاکره و گفتگو و بازاریابی و مدیریت، از جمله کارآمدترین دورههای آموزشی برای فارمارپها تلقی میشود.
در امریکا قانون تعامل شرکتها با مسئولین داروخانهها و متخصصان مراقبتهای بهداشتی، از سال 2002 تصویب شده و این قانون توسط تحقیقات داروسازی و تولیدکنندگان امریکا (PhRMA) به اجرا در آمده است. هدف از اجرای این قانون، جلوگیری از تبانی پزشکان و مسئولین داروخانهها با فارمارپها است. این قانون، هنوز در بسیاری از کشورها مصوب نشده اما در ایالات متحده، اجرای آن کمک شایانی به حفظ حقوق مصرفکننده و تعامل اخلاقی بین متخصصین مراقبتهای بهداشتی و شرکتهای داروسازی نموده است.
در سالهای اخیر، در انگلستان نمایندگان با تصویب آییننامهای سختگیرانه، انجمن صنایع دارویی انگلیس (ABPI) را موظف کردهاند که فارمارپها حق ارائه هیچ هدیهای به مسئول جایگاه فروش دارو یا آرایشی و بهداشتی را ندارند و شرکتها در صورت استفاده از تاکتیکهای مشخص شده در قانون، به ارائه رشوه متهم شده و با مجازات بسیار سنگین مواجه خواهند شد.
0 نظر